Backpacken deel 1

Hallooooo daar ben ik dan ein-de-lijk weer met mijn verslag over het fantastische Aussie.

Veel te lang geleden dat ik geschreven heb en dus veel en veel te veel te vertellen. Inmiddels is mijn stage afgelopen en ben ik aan het reizen in een campervan met Fleur. In vogelvlucht wat ik die weken daarvoor heb uitgespookt.

De laatste weken van stage heb ik als gewoonlijk met veel gezelligheid, stappen en mooie dingen doorgebracht. Ik weet alleen onderhand niet meer alle exacte dingen maar zo heb ik tussendoor in elk geval een bezoekje gebracht aan de Whitsundays met wat lieftallige huisgenoten. We hebben hier geslapen op een boot, gesnorkeld in the Great Barrier Reef, drankjes gedronken met uitzicht op dolfijnen en genoten van het parelwitte strand. Toen we hier van terug kwamen kwam in de avond fleur aan. Netjes om kwart voor zes stond ik klaar op het vliegveld om fleur in mijn armen te sluiten. Helaas bleek ze vertraging te hebben en landde het vliegtuig een uur later. Vervolgens bleek ze nog in een ellenlange rij van de security te staan en of het allemaal nog niet lang genoeg duurde was ook haar koffer niet gearriveerd.
A fijn, dik drie uur later verscheen dan eindelijk mijn vriendinnetje. Rennend vlogen we elkaar in de armen. Wat gek om elkaar hier ineens te zien, maar wat een feest! Ik heb haar gelijk meegenomen naar mijn huis in Bondi en haar voorgesteld aan mijn vrienden. We hebben met z'n allen een hapje gegeten en zijn daarna uiteraard de stad ingegaan. Toen de kroeg eenmaal sloot zijn fleur en ik naar onze tweepersoonssuite met eigen douche, koelkast e.d. vertrokken op Kingscross. Zo hebben we de week volgemaakt met zaterdag een fantastische laatste avond in Sydney. Wat heb ik genoten van het leven in Sydney. Een boel leuke vrienden gemaakt en me geen seconde ongelulkig of alleen gevoeld. Ik heb een onwijs goede tijd hier gehad!!

Na dit fijne feestje begon zondag het volgende deel van mijn amazing journey; het echte avontuur met fleur. Backpacken. Eerst met een knus campertje nog wat van Australië proeven om vervolgens verder te gaan naar New Zealand.
Vol goede moed stappen we zondag in onze Jucy camper, het afscheidscomitée in Bondi staat voor ons klaar, maar helaas wilde onze Jucy ons nog niet de weg op hebben. Starten, aan, uit, weer starten, Jucy heeft er nu al geen zin meer in. Dus op naar de huisbaas en vragen om startkabels en ja hoor Jucy leeft weer. En zo rijden we weg, zwaaiend naar de mensen waarmee ik het zo leuk heb gehad in Sydney op naar het nieuwe avontuur.
De eerste dag rijden Fleur en ik al heel wat kilometers - nou ja, ik ben toch noch toe de enige chauffeur - Nog maar een kleine drie uur tot onze eindbestemming te gaan besloten we op een oh zo gezellige parkeerplaats ons eerste nachtje in de Jucy door te brengen. Och, slapen als een roosje in die camper hoor. Je wordt totaal niet wakker met een gebroken rug en je zakt gelukkig ook geen enkele keer 's nachts door het bed heen. Compleet fit dus de volgende ochtend weer verder om in de na middag in Byron Bay aan te komen. We verkennen het stadje wat en besluiten wijs op tijd ons nestje in te gaan. De volgende dag hebben we dan eindelijk onze eerste surfles en dit is nog gaver dan je denkt!
Na uitleg op het strand gingen we de zee in en je raad het nooit, maar na twee keer aangeduwd worden door onze surfmeester konden Fleur en ik al staan!! Zo gaaf om met die golven mee te gaan op je surfplankie. Om het allemaal nog wat mooier te maken kwam er zelfs een dolfijntje om de hoek kijken. Beetje jammer dat kort daarna een kleine haaienvin ook te zien was en dus switchten we van strand. Daar nog wat geoefend en gesurfd met uitzicht op een prachtige zonsondergang. Compleet voldaan zat de dag erop en werden we met het klasje van vijf man weer netjes afgezet bij ons verblijf. De parkeerplaats van een hostel.
Deze avond besloten we het kroegleven van Byron Bay is te onderzoeken. Al gauw vonden we een gaaf barretje dat volhing met surfplanken. Op de cocktails na was er alleen niet echt veel te beleven. We probeerden nog een andere "club", maar ook dit bleek geen groots succes. En dus gingen we - verstandig als we zijn - lekker naar ons bed.

De volgende morgen al vroeg ons nestje uit om onze reis te vervolgen.
Na nog geen kilometer gereden te hebben vond alleen Jucy het helaas alweer genoeg geweest. Na alles geprobeerd te hebben, ook sterke mannen met startkabels, Jucy wilt niet meer rijden. En dus besluiten we een appeltje te pakken en te denken "wat nu?!" Wonder boven wonder, vraag me absoluut niet hoe, ik draai nog een keer het sleuteltje om en ja hoor Jucy is a live!
Toch besluiten we even langs de mechanic te gaan, want in 4 dagen niet meer willen rijden is toch niet echt de bedoeling..
Helaas verteld de mechanic ons dat Jucy terminal is en we er absoluut niet meer in mogen rijden en dus moeten we wachten op een nieuwe campervan. Dit duurt zo'n beetje de hele dag.
Eindelijk worden we opgehaald door de sleeptruck die ons brengt naar onze nieuwe Jucy.
Jucy 2 gaat goed van start - ondanks dat hier ook het een en ander aan mist - en zo rijden we in één ruk naar Brisbane. Als we aankomen in de avond is de hoeveelheid lichtjes overweldigend, wat een mooie stad zo in het donker! Na een paar rondjes gereden te hebben parkeren we onze Jucy langs een rustige weg vlak bij een Koala sanctuary. Oogjes toe en slapen maar.
Om 7 uur in de ochtend wordt er op ons raampje geklopt. Shit, het geluk zit ons echt niet mee, de politie zeker!?
Maar nee, er staat een vriendelijke oude man voor ons raampje met twee handdoekjes in zijn handen met de vraag of we geen gebruik willen maken van zijn badkamer. Wat een lieve mensen zijn er op de wereld!
Na drie dagen geen douche gezien te hebben nemen we dit aanbod in alle dankbaarheid aan. Extra genieten hoor zo'n warme douche dan.
Na deze fantastische douche verteld onze vriend Warren ons over een mooi uitzichtpunt en dus rijden we achter hem aan naar deze look out. Inderdaad een heel gaaf uitzicht over Brisbane.
Na wat foto's genomen te hebben had Warren het schijnbaar nog zo met ons naar zijn zin dat hij ons na de look out wilde trakteren op een ontbijt bij de Botanische tuinen. En ja, daar zeggen wij als arme backpackers geen nee tegen natuurlijk.
Hij leert ons tijdens het ontbijt wat dingen over Oz & Nz en na het ontbijt laat hij mij en Fleur alleen om de Botanische tuinen in te duiken.
Een lekker zonnetje en een mooi stukje tuin.
In de avond besloten we Brisbane onder de loep te nemen. We parkeerden onze auto in een parkeergarage want ergens gratis aan de weg blijkt niet te lukken midden in de stad.
We lopen langs de winkeltjes en ploffen vervolgens in een restaurantje neer voor een burger en een fles wijn. Nadat de maagjes gevuld zijn stappen we in het reuzenrad die over Brisbane kijkt. Super mooi! Al poept Fleur een paar kleuren in d'r broek, want oh wat is dat ding hoog.
We vervolgen onze weg naar de befaamde kroegenstraat om eens flink uit ons bolletje te gaan. Helaas, de 18 jarige meisjes met veel te korte rokjes en onverstelbare hoge hakken voerden de boventoon en dus voelden Fleur en ik niet geheel de drang om ons hier in te mengen. En dus vertrokken we, wijs als we zijn weer, op tijd naar ons campertje.
Beetje jammer alleen dat we waren vergeten in welke parkeergarage Jucy op ons te wachten stond maar na een tijdje zoeken hadden we haar dan toch nog gevonden. Joepie.

De volgende ochtend vertrokken we naar de volgende stop, de Blue Mountains. Aan het eind van de middag hebben we de Leura Waterfalls en de Three Sisters bekeken. Super mooi, maar ook behoorlijk koud in de bergen.
Zo goed en zo kwaad als het kan probeer ik in de avond op één gaspitje een pasta carbonara voor ons te maken. Gelukkig smaakte die bijna zoals thuis. En zo gingen we weer verzadigd ons koude bedje in.
In de ochtend zijn we weer vroeg de auto in gegaan om nog wat van de Blue Mountains te zien om vervolgens verder te rijden naar stop 4, Seven Mile Beach.

Eenmaal aangekomen blijkt er weinig te beleven hier en dus kopen we wat lokale biertjes en parkeren de auto aan het strand. We worden wakker met een prachtige zonsopgang en huren deze dag een surfboard om nog eens te oefenen op het mooie, verlaten strandje hier.
Wat een chille dag! Lekker zonnetje, voetjes in het strand, beetje klungelen met het surfboard in de zee, genieten. We brengen het surfboard netjes terug, vullen onze maag met wat patatjes en rijden daarna verder naar Jervis Bay. Ook hier slapen we weer pal aan een super mooi strandje en in de ochtend worden we wakker met het zicht op springende dolfijntjes. Wat een leven!

Na Jervis Bay is het tijd voor de hoofdstad van Australië, Canberra.
Een paar honderd dode kangaroos langs de weg verder komen we dan aan in de Capital. We bezoeken hier het parlementsgebouw en ja, ook het war memorial, hoe cultureel.
Omdat er verder niet veel te beleven viel stappen we weer in de auto om onze weg naar Melbourne te vervolgen. En daar zijn we nu dan bijna.
Met onze Jucy geparkeerd bij een tankstation, met douche!

Zoals je ziet, we zien een hoop, maken een hoop mee.
We genieten.
En het rijden aan de verkeerde kant van de weg?
Behalve dat heel af en toe de ruitenwissers aangaan in plaats van het knipperlicht gaat het uitstekend! Ik ben een welbefaamd chauffeur aan het eind van de rit gok ik zo. Vooral het maken van een U-bocht ben ik straks welgetraind in. (De navi laat ons zo af en toe even in de steek..)

Morgen nog twee uurtjes tot Melbourne en dan beginnen we aan de beroemde Great Ocean Road.

Slaap lekker! XX